قطعات فرمان خودرو مکانیزمی است که چرخ ها و بدنه را به هم متصل می کند و بدن را نگه می دارد و آن را مرطوب می کند. عمدتاً نیرویی را که بین چرخ و قاب وارد میشود، منتقل میکند و نیروی ضربهای که از جاده ناهموار به قاب یا بدنه منتقل میشود را بافر میکند و ارتعاش ناشی از آن را کاهش میدهد تا اطمینان حاصل شود که ماشین میتواند روان کار کند. یک ساختار سیستم تعلیق معمولی عمدتاً شامل عناصر الاستیک، مکانیسم های راهنما و کمک فنر است.
المان های الاستیک نیز به صورت فنرهای برگ، فنرهای بادی، فنرهای مارپیچ و فنرهای میله پیچشی هستند، در حالی که سیستم های تعلیق مدرن خودروها بیشتر از فنرهای مارپیچ و فنرهای میله پیچشی و خودروهای فردی از فنرهای بادی استفاده می کنند. سیستم تعلیق خودرو را می توان به اشکال مختلفی تقسیم کرد که به طور کلی به دو دسته سیستم تعلیق مستقل و سیستم تعلیق غیر مستقل تقسیم می شوند.
آن دو با هم فرق دارند. تعلیق مستقل را می توان به سادگی درک کرد زیرا هیچ اتصال سفت و سختی بین چرخ های چپ و راست برای اتصال صلب وجود ندارد و تمام اجزای تعلیق یک چرخ فقط به بدنه متصل هستند. به جای تعلیق مستقل، دو چرخ از یکدیگر مستقل نیستند و شفت های سفت و سختی بین آنها برای اتصال صلب وجود دارد.
از نظر ساختاری، سیستم تعلیق مستقل می تواند هندلینگ بهتری داشته باشد زیرا هیچ تداخلی بین دو چرخ وجود ندارد. به جای سیستم تعلیق مستقل، اتصال سفت و سختی بین دو چرخ وجود دارد که با یکدیگر تداخل پیدا می کند، اما ساختار آن ساده است و استحکام و قابلیت عبور بهتری دارد.